Scilloideae

 

De Scilloideae is een onderfamilie van de Aspergefamilie, het zijn planten die vooral in mediterrane gebieden in Zuid-Europa in het wild groeien. Er zijn 30 tot 70 geslachten met circa 1.000 plantensoorten binnen de onderfamilie, afhankelijk van welke indeling gebruikt wordt. De naam van de onderfamilie Scilloideae is afgeleid van het geslacht Scilla of de Sterhyacint. Het geslacht Scilla wordt niet meer in de Hyacintenfamilie geplaatst maar in de Aspergefamilie.

 

Drimia

 

Het geslacht Drimia bestaat uit ruim 100 soorten en groeien in het wild in onder andere de Balkan, Griekenland, Turkije op Cyprus en op de Canarische Eilanden.

 

Zeeui  –  Drimia maritima

 

De Drimia maritima of synoniem de Urginea maritima is de zeeui of zeeajuin. De Zeeui is inheems in Zuid-Europa, de plant bloeit in duingebieden maar ook wel in de bergen en in olijfboomgarden. De plant bloeit in Zuid-Europa vanaf eind juli tot eind oktober. In Griekenland staat de plant symbool voor geluk of als bescherming tegen boze geesten en werd vroeger maar nu soms nog met Nieuwjaar boven de deur gehangen.

 

Hyacinthoides

 

Het geslacht Hyacinthoides wordt ook wel Klokjes genoemd en bestaat uit 11 soorten, de meeste soorten groeien in het Middellandse Zeegebied.

 

Wilde hyacint  –  Hyacinthoides non-scripta

 

De Wilde hyacint is de enige plant van het geslacht Hyacinthoides die ook voorkomt in onder andere Nederland, België, Frankrijk en Groot-Brittannië, vooral op de Britse Eilanden. De Wilde hyacint wordt ook wel Boshyacint genoemd omdat de plant veel bloeit in oude loofbossen. De plant bloeit in april en mei met geurige donkerblauwe klokvormige bloemen, soms heeft de plant witte of roze bloemen.

 

Sterhyacint  –  Scilla

 

Het geslacht Sterhyacint of Scilla bestaat uit circa 90 soorten, de bloemen zijn meestal blauw en bloeien in het vroege voorjaar maar er zijn ook enkele soorten die in het najaar bloeien.

 

Vroege sterhyacint  –  Scilla bifolia

 

De Vroege sterhyacint wordt ook wel Alpine sterhyacint genoemd, de plant groeit van nature onder andere in Griekenland, Bulgarije en Turkije. De plant bloeit in het wild vanaf begin maart tot eind mei met blauwe bloemetjes en heeft een hoogte van 10 tot 20 centimeter. Een heel enkele keer heeft de plant witte of roze bloemen.

 

 

 

Vogelmelk  –  Ornithogalum

 

De naam van het geslacht Vogelmelk is afkomstig van de twee Griekse woorden “ornis” voor vogel en “gala” voor melk. De meeste planten uit het geslacht zijn afkomstig uit Zuid-Europa en Zuid-Afrika. In Griekenland groeien ruim 20 soorten Vogelmelk waaronder de endemische Ornithogalum creticum met groene bloemen. Andere soorten in Griekenland zijn onder andere de atticum, narbonense en nutans.

 

Narbonne vogelmelk  –  Ornithogalum narbonense

 

De Ornithogalum narbonense groeit onder andere in Griekenland, Turkije en Armenië. De plant is 40 tot 60 centimeter hoog en bloeit vanaf half maart tot eind juni met (melkachtige) witte bloemen.

 

 

 

 

Gewone vogelmelk  –  Ornithogalum umbellatum     

 

De Gewone vogelmelk groeit in het wild in Zuid-Europa en Centraal-Europa, ook in Nederland en België komt de plant vrij algemeen voor, het is een lage plant met een hoogte van 10 tot 30 cm.